Na de overweg in de Winselingseweg loopt de stamlijn langs het hek van een transformatorstation.

Opvallend is dat dit hek verderop met een boog naar links van het spoor afbuigt. Een dergelijke afgeronde kavelvorm is onlogisch en is dan ook meestal niet zonder reden. Je zou haast denken dat er hier ooit een spoor naar links heeft afgebogen.

Bij thuiskomst wordt dit vermoeden bevestigd door een blik op de topografische kaart van 1957. De stamlijn liep destijds via een geheel andere route: na het trafostation linksaf, en dan langs de Beurtvaartweg naar de verderop gelegen havens.

We vervolgen de stamspoorlijn, die hier door bomen wordt omringd.

Plots duikt tussen het gras een wissel op. Het wissel is met een lasplaat (het stuk ijzer, onder in het midden op de foto) vastgezet in de linksleidende stand.

Het spoor naar rechts is de voormalige zijtak van de stamlijn richting de elektriciteitscentrale. Na het wissel duikt dit spoor direct de bossages in.

Het stamspoor vervolgt na het wissel een flauwe boog naar links en komt uit bij een overweg in de Weurtseweg. Aan beide zijden van de overweg staat een (reflecterend) S-bord.

Het spoor dat naar rechts ging vervolgt z'n boog naar rechts en komt in de groenstrook langs de Weurtseweg te liggen. Het struikgewas is dermate dicht dat het spoor niet te belopen is.

Even verderop is ineens een open plek tussen de struiken, met het stootjuk waarmee het spoor doodloopt. Althans, tegenwoordig...

Een paar meter voorbij het stootjuk begint het spoor namelijk opnieuw. Het spoor liep vroeger nog verder door.

Het oude stuk spoor gaat wederom verder door de dichtbegroeide groenstrook langs de Weurtseweg, waardoor het niet mogelijk is verder over het spoor te lopen...

Daarom nog een plaatje vanaf de Weurtseweg. Het spoor loopt in de struiken rechts van de weg, richting de havens van de elektriciteitscentrale. Ter hoogte van de parkeerplaats van Electrabel (op de achtergrond, rechts van de weg) zijn geen restanten van het spoor meer te vinden.

Uit oude kaarten (hierboven een fragment van de topografische kaart uit 1977) blijkt dat het spoor vroeger naar de eerdergenoemde havens heeft doorgelopen en zich vertakte in verschillende sporen. Een spoor liep min of meer rechtdoor richting de bulkkraan op de achtergrond, aan de noordzjde van de insteekhaven. Twee sporen moeten hier de weg hebben overgestoken, één richting een gebouw van de centrale en de andere over de kade langs de zuidzijde van de insteekhaven..
Net vóór het eerdergenoemde stootjuk heeft nog een wissel naar rechts gelegen, met een spoor dat zich daar nogmaals vertakte in een kopspoor richting de Waal en een spoor richting de (voormalige) locatie van de elektriciteitscentrale.

Voor de volledigheid nog even alle verdwenen sporen met rood ingetekend op de luchtfoto van Google Maps. De blauwe lijnen zijn de op dit moment (2009) nog aanwezige sporen.
(Bronnen: topografische kaarten van 1957 en 1977, Google Maps, Sporenplan.nl en Watwaswaar.nl.)

We laten de voormalige stamlijn naar de elektriciteitscentrale voor wat het is, en gaan terug naar het stamspoor dat naar links afboog. Na de eerdergenoemde overweg in de Weurtseweg loopt het spoor door een groenstrook, verstopt onder het hoge gras.

Even verderop ligt een overwoekerde overweg die toegang geeft tot een parkeerterrein. Het spoor loopt vervolgens de struiken in.

Na 100 meter komt het spoor de struiken uit en zien we een overweg met daarachter een wissel.

Naar de volgende pagina